Po okresie zimowym trawnik zwykle jest w złym stanie i może wymagać szczególnej pielęgnacji. Wczesną wiosną, przyczynami złej kondycji trawy mogą być: zbyt niskie koszenie przedzimowe, puste miejsca tam, gdzie pies załatwiał potrzeby fizjologiczne, kopce kreta, ubytki darni wynikające z długiego zalegania śniegu.
Po roztopieniu śniegu należy zlokalizować obszary darni obumarłej, w wyniku porażenia pleśnią śniegową. Miejsca te będą widoczne w postaci brunatnych, martwych źdźbeł. Wycinamy te je w całości (obumarła darń wraz z glebą), a ubytki uzupełniamy glebą mineralną i wysiewamy trawę, używając tej samej mieszanki, co przy reszcie trawnika.
Pielęgnację trawnika rozpoczynamy od wertykulacji. Używa się do tego specjalnej maszyny, czyli wertykulatora. Obracające się noże usuwają filc, powstały z obumarłej trawy, rozłożonych liści i mchu, a także rozcinają rozłogi trawy, co intensyfikuje rozkrzewianie.
Aeracja ma na celu polepszenie dostępu powietrza, do strefy korzeni traw. Może być wykonana aeratorem z kolcami (na małym trawniku wystarczą buty z kolcami) lub specjalnym przyrządem, z ostrzami w kształcie rurek.
Wertykulację i aerację należy wykonać przy średniej wilgotności gleby, z pominięciem miejsc dosianych lub uzupełnionych nową darnią.
Nawożenie wiosenne rozpoczynamy wieloskładnikowym nawozem mineralnym, który stosujemy w połowie zalecanej dawki. Można także zastosować nawożenie organiczne, stosując kupiony roztwór kwasów humusowych lub samodzielnie wykonany wyciąg wodny z kompostu.
Nie spieszmy się z pierwszym koszeniem. Pozwólmy odrosnąć trawie nieco bardziej, niż podczas sezonu wegetacyjnego, a koszenie wykonajmy ostrzami ustawionymi o dwa poziomy wyżej, niż zwykle. Prawidłowo przeprowadzone pierwsze koszenie powinno być wykonane z opcją mulczowania, czyli pokrycia trawy warstwą
skoszoną, która ulega procesowi rozkładu i staje się naturalnym nawozem odżywczym.
